HartFord - INTERFACE ZERO PBF

Markus Mercier:
- Pewnie najlepiej było by jak by Ci z nas co najlepiej podchodzą wroga pozbyli się wartowników z włóczniami przy głównej bramie, a my zaraz za nimi dostaniemy się do środka gdy będzie czysto.

Przy braku umiejętności u pozostałych dedykuję Ticarriego aby poszedł z Dymitrowem.
Ze względu na posturę lekko schylony starał bym się dotrzeć do głównej bramu nie robiąc hałasu.

Dymitrow z Ticcarim pochyleni popędzili jak najszybciej w kierunku fosy. Dopadli jej brzegu i zsunęli się nieco w dół. Poruszali się brzegiem starając się nie obruszyć jej brzegu. Szli powoli pochyleni zbliżając się do pomostu. Deski były zbite byle jak i powiązane razem sznurami. Strażnicy stali po drugiej stronie, opierając się plecami o nadkruszone mury bramy wejściowej. Jeden z nich spał, na wpół siedząc na głazie,  drugiemu oczy się zamykały, głowa opadała, ale gdy dotknął brodą piersi, zrywał się  mlasnął  i zamrugał oczami, ale wzrok miał mało przytomny.

Fosa była głęboka, ale resztki rozbitego i nadpalonego mostu zwodzonego robiły na jej dnie most, po którym można było stosunkowo łatwo przejść na drugą stronę. Ticcari kiwnął w tą stronę głową. Dymitrow potwierdził i obaj najciszej jak potrafili przemknęli na drugą stronę.

Ticcari wyciągnął sztylet i wsadził go sobie do ust po czym wspiął się na górę po dość stromej skarpie. Dymitrow wziął z niego przykład. Po chwili z trudem trzymając równowagę. Stali zaraz przy wejściu do ruin. Ticcari wychylił się delikatnie. Dał znać, że jest czysto. Odliczyli do trzech po czym  równocześnie dopadli swoich. Ten bliżej dymitrowa spał. Ostrze jego lewaka ugrzązło w szyi strażnika. Ten nawet nie zdążył otworzyć oczu. Przez ciało strażnika przeszedł tylko nagły dreszcz po czym zwiotczało. Dymitrow widział. Jak Ticcari dopada swojego zasłonił mu ręką usta. Docisnął do ściany i pchnął raz, a po chwili poprawił drugi. Dymitrow wychylił się z bramy i pomachał na resztę.

Po chwili podtrzymywali ciała chowając się zza nimi. Zobaczyli jak ich śladem docierają kompanii.

Dymitrow wskazał na wnętrze warowni.

Sporej wielkości plac zamienił się w obozowisko. Stało sporo rozstawionych namiotów dogasały 3 ogniska.Mury w większości były zniszczone i wszędzie walało się sporo gruzu. Pod ścianą na przeciwko stało sporo skrzyń i beczek - pewno z zapasami. Po obozie kręciło się niewielu ludzi, większość siedziała przy najdalszym ognisku, rozmawiając i leniwie pociągając z butelki. Ten najbliższy sądząc po chwijenym kroku i antałku w ręce był mocno pijany.

Na lewo znajdowały się schody prowadzące na szczyt resztek murów nad bramom. Bardziej na prawo brakowało sporej części muru. Pijany kierował się właśnie w tamtą stronę. Jedną ręką szamocząc się z zapięciem spodni. Więc pewno od tej strony była latryna.

Namioty były bardzo podobne. Ciężko będzie ustalić kto tutaj dowodzi.

========================================

Skradanie (+4 za warunki)
Dymitrow 9
Ticcari 6

Na spostrzegawczość wroga
strażnik_1: 1
strażnik_2: 4

Atak na strażników (+4 do trafienia +4 do obrażeń)
Dymitrow atak 11 trafienie z podbiciem 26 obrażeń
Ticcari atak (nieozbrojony +2) 12 trafienie z podbiciem 12 obrażeń

Test spostrzegawczości (-2 za warunki )
Ticcari: 1
Dymitrow (+2 za przewagę): 5

Nikoła Dymitrow:
- Mi pasuje twój plan. Jeśli będziecie mieli jakiekolwiek wątpliwości czy ktoś aby nie jest przywódcą, nie wykańczajcie go tylko zostawcie przy życiu. Dorwiemy go później.
- Proponuje też aby któryś z was chłopaki - tu wskazuje na Colona i Kruppa - zajęli miejsce przy koniach i w razie czego postarali się opóźnić ludzi do nich zdążających. Gdyby było ich za dużo postarajcie się przepłoszyć konie.
- A teraz postarajmy się zredukować troszkę liczebność tej zwierzyny - uśmiecha się uradowany z polowania, po czym pociąga z piersióweczki na zachętę.
Po czym z piersióweczkę licząc sobie pod nosem udaje się w kierunku gościa który poszedł za potrzebą. Niby żeby to się odlać czy może go poczęstować. Gdybym uznał, że lewak będzie nazbyt widoczny używam sztyletu.

Nikoła Dymitrow:
Trzymając go mocno szepcze mu do ucha jednocześnie łaskotając jego gardło sztyletem.
- Witaj przyjacielu gdzie jest Lucien ? Jeśli mi powiesz może nawet pozwolę Ci uciec.
Lekko luzuje mój chwyt na jego twarzy aby mógł udzielić informacji, jednocześnie mam na tyle mocno przyciśnięty nóż do jego gardła abym mógł to szybko zakończyć. Czy udzieli mi informacji czy nie zabijam go szybko i odkładam opartego o co się da aby wyglądało, że pijany zasnął po załatwieniu potrzeby.

Nikoła Dymitrow:
Zabijam go szybko i ruszam w obóz. Jeśli natrafię na kogoś kogo będę mógł po cichu zabić robię to. W innym przypadku będę próbował wykończyć ludzi śpiących w namiotach. Namioty są blisko siebie więc będę blisko namiotu Luciana i chce dopilnować aby ta zwierzyna nam nie uciekła. Jeśli uda się kogoś powiadomić o miejscu pobytu szefa robię to. Lecz nie szukam specjalnie sposobności aby nie zwracać na siebie niepotrzebnej uwagi.

Mercier zniknął za stojącym niedaleko wozem i wydał z siebie serię nieco odrażających odgłosów. Kątem oka dostrzegł, że strażnik machnął tylko ręką i wrócił do ogniska.
Również Krupp, mimo strąconej halabardy, uniknął szczególnej uwagi. Do uszu Merciera doleciało tylko jakieś szczątkowe przekleństwo na temat wiatru w ruinach.
Nagle Mercier zamarł, zza namiotu tuż przed nim wychynął strażnik… Ale gdzieś z ciemności wyszczeliła ręka Ticcariego, która zamknęła mu usta. Druga ręka z ciemności pchnęła kilkukrotnie sztyletem. Strażnik zwiotczał w silnym uchwycie Rancora. Po sekundzie Ticcari odsunął go na tył namiotu i skinął głową informując, że droga wolna. Mercier ruszył w głąb obozu.

Colon zniknął wszystkim z oczu

Dymitrow sprawnym ruchem podciął przeciwnikowi gardło i zostawił ciało na ziemi. Z daleka będzie wyglądać, że spił się do nieprzytomności. Po czym ruszył pochylony w kierunku obozu.

Mercier z Ticcarim przyparli do ściany namiotu i słuchali ludzi siedzących nie daleko przy ognisku.

- Mam już dość tych ruin - jęknął jeden - Wyspałabym się jak człowiek,
- A ja Ściągnął bym te śmierdzące łachy gwardzisty - splunął obok ognia drugi
- Już nie długo! - dodał z nadzieją trzeci - Słyszałem jak Lucien mówił, że mają niedługo zakończyć sprawę z tym całym Torresem, za którego się podawaliśmy. Na dniach go stracą i będziemy mogli wrócić do El Espinazo del Diablo wyspać się i zrzucić te szmaty.
Serce Merciera zabiło mocniej na dźwięk znajomej nazwy.
- Ja tam w to nie wierzę - skrytykował pierwszy - znając Luciena pewno będziemy jeszcze miesiąc grasować.
- A dewiria na to wszystko szczał - warknął drugi. -  Ja mam dość idę spać. - Mówiąc to wstał i rzucił bukłak w kierunku jednego z pozostałych siedzących przy ogniu. Po czym ruszył chwiejnym krokiem w stronę Merciera i Ticcariego. 

Dymitrow dotarł do pierwszych namiotów i zobaczył jak sprzed jednego z ognisk wstaje jeden z bandytów i idzie w stronę namiotu. Przy ognisku pozostało 2.


===============================

Mercier - blef - 5, przeciwko spostrzegawczości strażnika (-2 za okoliczności) 1

Krupp - skradanie (+2 za okoliczności) 5 przeciwko 3

Ticcari - skradanie (+2 za okoliczności) 10 przeciwko 2
Atak (+4) 12 zadaje 11 obrażeń

Colon - skradanie (+2 za okoliczności) 15

Dymitrow -skradanie (+2 za okoliczności) 7 przeciwko 4

Nikoła Dymitrow:
Staram się pozostać niezauważony oraz czekam, aż jegomość wejdzie do namiotu. W między czasie chce podejrzeć lub usłyszeć ile osób jest w namiotach i czy mam szanse ich wykończyć nie powodując hałasu (jeśli uznam to za praktyczny i dobry pomysł mogę naciąć małe dziurki sztyletem w ścianach namiotów aby zobaczyć co się dzieje w środku). Jestem cierpliwy mamy w końcu jeszcze trochę czasu.