HartFord - INTERFACE ZERO PBF

Markus Mercier:
- Witam Panie Torres.
Rozglądam się dokładniej po celi podziwiając warunki po czym zbliżam się do więźnia.
- Mamy dla Pana wiadomości. Złe one nie są, ale głowy też nie urywają z zachwytu.
- Jeśli wiadomości jeszcze do Pana nie dotarły, to udało nam się pojmać Luciena - tego który osobiście się pod Pana podszywał. Jest on obecnie w areszcie gwardii i będzie zeznawał w Pana procesie. Ma on jednak silne poparcie Biskupa, który jak wszyscy wiemy próbuje się odegrać na Gwardii w osobie Pana Liverta.

Mój wyraz twarzy poważnieje i sugeruje że to co mówię ma dużą wagę oraz obniżam głos aby było go trudniej posłuchać.
- W czasie rozprawy radzę jak najdłużej utrzymywać niewinność i odraczać swoje zeznania. Początkowo przywołujcie świadków potwierdzający iż nie opuszczał Pan murów miasta. Musicie wytrwać do zeznań Luciena.
- Zrozumiał Pan?

Znowu zaczynam mówić normalnie.
- Wracając do Luciena. Pan Panie Torres jest zgodnie z moją wiedzą jedynie przypadkowym kozłem ofiarnym w rozgrywce Biskupa względem Pana Liverta. No chyba, że wniesie Pan trochę światła do sprawy i zdradzi Pan przed nami jakieś zatargi z rzeczonym Lucienem lub z rodziną de Leyenn, a w szczególności Lady de Leyenn, która to ponoć zaproponowała Lucienowi imiennie iż to Pan powinien stać się celem tej intrygi.
- Więc jak?

Torres tylko się uśmiechnął i powiedział.
- Ja i tak wiem, że mnie wszyscy spisali na straty. Livert, Giovani i całe to przeklęte miasto. Tylko wasza dwójka i paru przyjaciół. Tylko wam na mnie zależy. Ale to za mało wobec całego świata. Kończe testament i swoją ostatnią wolę. Ciebie Dymitrow drogi przyjacielu proszę byś był jego wykonawcom.  - Mówił to miłym ciepłym tonem człowieka pogodzonego ze swoim losem. - Proszę was tylko o jedno. Wiem, że nie posłuchacie mnie jeśli będziecie walczyć o moją niewinność, ale nie róbcie sobie tym ani wrogów ani nieprzyjemności. Szkoda waszego trudu. Oczywiście nie przyznam się do niczego i będę bronił honoru gwardii i resztek mojego własnego. Ale to nie powód byście własny utracili. Zostawcie mnie samego w tej przegranej bataliii.

Markus Mercier:
- Nie zrobimy nic więcej ponad to co już zrobiliśmy.
Mówię to w taki sposób aby nie uszedł jago uwagi mój zawadiacki uśmiech.
- Ale póki co trzymaj się mojej rady, szczególnie w czasie procesu.

Markus Mercier:
- Dymitrow przyjacielu.
- Mam umówione dwa ważne spotkania. Jedno zaraz a drugie koło południa.
- Jeśli wybierasz się na proces Torresa to ja nie będę Ci towarzyszył.
- Możemy spotkać się po południu i wymienić się informacjami.

Następnie wsiadam na konia pilnowanego przez Ticcariego i ruszamy na miejsce wyznaczone przez Sebastiana de Minock.
Deklaruję żeby była jasność. Ticcari zawsze jest ze mną. W przypadku gdy na spotkanie idę sam to on zostaje z na zewnątrz.